‘Leer er maar mee leven’
Vandaag heb ik Noa in mijn praktijk. Noa is 16 jaar en heeft een ongeluk gehad. Volgens artsen was Noa ‘genezen’, op foto’s was technisch niets meer te zien. Echter had Noa nog allerlei klachten. Wat Noa in het ziekenhuis kreeg te horen gekregen was:
‘Leer er maar mee leven, wij kunnen niets meer voor je doen, dit zal altijd zo blijven’.
Dat is nogal wat om als 16-jarige te horen. Er wordt dan even voorbij gegaan aan het enorme zelfhelend vermogen van een lichaam. Vaak wordt er vergeten dat het lijf, naast een technisch deel (dat zichtbaar is) ook nog een energetisch deel heeft dat heel jouw lichaam, organen, etc. van energie voorziet. Eigenlijk is het jouw belangrijkste deel. Als hier blokkades in zitten, heb jij (vage) klachten, vaak niet zichtbaar, maar wel mega voelbaar. Wat ontzettend fijn om voor al deze kinderen/volwassenen wat te kunnen betekenen.
Zo ook voor Noa. Noa ging nauwelijks nog naar school, had niet het leven wat een 16-jarige behoorde te leven. Ze was veel thuis, voelde zich niet happy.
Inmiddels na een aantal behandelingen is Noa weer een vrolijke meid, die het leven leeft zoals een 16-jarige het hoort leven. Ze gaat volledig naar school, sport weer en is vooral bezig met vrienden en gezelligheid. Ze vertelt mij heel wijs dat ze door de behandelingen weer vertrouwen heeft gekregen in haar lijf. Ze had zo vaak gehoord dat het nooit meer over zou gaan, dat het wel even tijd kostte voor zij dit vertrouwen weer volledig teruggevonden had.
En wat is het toch heerlijk om pubers op tafel te hebben die lekker liggen te ratelen. Soms gaat het over henzelf, soms spreekt Noa over vrienden en vriendinnen. Zo zegt ze: “Ik zeg steeds tegen mijn vriendin (die niet lekker in haar vel zit), ga eens naar Mieke, zij kan écht wat voor je betekenen”. Nou een mooier compliment kan ik niet krijgen van deze kanjer puber. Zij is gewoon reclame aan het maken. Wat is het toch een mooi en dankbaar vak!
kinesiologie
